Historie.

In 2012 neemt de familie van Loon het landgoed aan de Hazenstraat in Eersel over van Piet Versmissen. Daarvoor was het terrein in gebruik als kwekerij. Het ligt in een voormalig heideontginningsgebied en voormalig beekdallandschap met daarin de toen meanderende Run. Na gesprekken met de buren kon de familie van Loon nog grond bijkopen. Bureau van Nierop werd benaderd om het terrein om te vormen tot een landschap van hoge kwaliteit dat direct na aanleg al volwassen oogt.

Indien we de huidige vormgeving van dit uitgebreide landschap willen begrijpen en het ontwerp van het landgoed willen kunnen lezen
dan moeten we teruggrijpen naar de topografie van rond 1900. Hieronder lees je meer over het ontstaan van Landgoed Heijbroeck.

HET ONTSTAAN

Het landschap
in 1900.

In die tijd bestond het landschap uit drie typen: een beekdal, een heidelandschap en een heideontginning. Het beekdal is gelegen aan de toen meanderende Run en bestaat uit natte graslanden, hooilanden en smalle singels die gericht zijn op de beek. De verkaveling is kleinschalig. Er zijn weinig zandwegen in het beekdal vanwege de veelal natte terreinomstandigheden. Een enkele zandweg is traditioneel gericht op de kerktoren of het centrum van Eersel.

De heideontginningen zijn zichtbaar aan de grotere blokvormige percelen op de hogere gronden. Deze gronden zijn toen in cultuur gebracht, waarbij op enkele plaatsen ook bosjes zijn aangelegd. Er zijn bij de ontginning meer zandwegen aangelegd dan in het beekdal, waaruit kan worden afgeleid dat de gronden intensiever in gebruik genomen waren (Boevenheuvel, Hazenstraat). Het landschap is verder open.

Het omliggende van het landschap bestaat nog uit grootschalige heideterreinen die vooral werden gebruikt voor het weiden van schapen. Hier is slechts een enkele doorgaande zandweg aanwezig die de dorpen en buurtschappen met elkaar verbind.

HUIDIGE SITUATIE

Het landschap
anno nu.

In de huidige situatie zijn veel van de karakteristieken van de landschapstypen uit 1900 verdwenen. De verkaveling is grootschalig geworden, waardoor het meer het uiterlijk heeft gekregen van een jonge ontginning met dit verschil dat enkele oude elementen bewaard zijn gebleven. De Run, als centraal element is teruggebracht naar zijn oorspronkelijke loop en de natte brede oeverzones met natte graslanden zijn verdwenen.

Door de aanleg van ontwateringssloten zijn de natte gronden in gebruik genomen, hoewel enkele lager gelegen plaatsen in het plangebied nat gebleven zijn. Het aan de provinciale weg gelegen broekbos is een bewaard gebleven restant uit 1850 en is als zodanig zeer waardevol.